In het park voor het station plegen enkele taxi-chauffers groot onderhoud op hun taxi. |
Links achter de taxis spelen enkele kinderen voetbal in het besneeuwde park. |
Een stokoude tram passeert. Hmm, was die tram er dertien jaar geleden ook al niet? |
Op een pleintje ligt wat huisvuil. Waarom zou je het eigenlijk ook opruimen? |
Contrast: oude tram en nieuwe MacDonald's. |
Mijn cursisten achter hun Ultra-5 Sparc Workstations. |
Idem. |
Hetzelfde pleintje als hierboven, maar na de maandelijkse opruimbeurt. Alles meenemen is ook wel veelgevraagd. |
Zigeuners met paard en wagen. |
Mijn hotel. |
Je komt ze ook overal tegen. Het zijn net shoarma-tenten. |
Een beetje veraf genomen. Uit een put kringelt wat rook, en een parkbankje smeult nog na. |
Alweer wat cursisten. |
Een internationaal lunchgezelschap. De makker links is Eric Pijke, een heuse medelander. |
Hmm, deze had ik wellicht eerst moeten kantelen. De foto bedoel ik dan.... |
Smeltend sneeuw en ijs maken een heus waterballet. Let op: op tijd wegspringen als hij voorbij komt! |
En zo af en toe zie je ineens iets moois. |
He, ken ik dit gebouw niet ergens van? |
Vanuit een iets andere hoek.... Ik weet zeker dat ik dit gebouw ergens van ken! |
Nicolae Ceausescu had deze boulevard als de Champs-Elysee van Boekarest bedoeld. |
In de verte staat het Paleis (huis) van het volk. Op deze afstand lijkt het al groot. Van hier is het echter nog ruim een kwartier wandelen! |
Voor het paleis: een groot leeg plein, en onmogelijk om het hele paleis in beeld te krijgen. |
Vanaf de zijkant gezien blijkt dat het paleis even diep is als breed! |
Tamelijk bewogen, maar het idee is nog steeds zichtbaar: pracht en praal. |
Gezien de hoeveelheid toeristen kan ieder individu zijn eigen gids meekrijgen. |
Nog meer pracht en praal: marmer, eikenhout, bladgoud, noem maar op. |
Het uitzicht van uit het paleis: hier stonden vroeger allemaal woningen, welke voor het paleis zijn afgebroken. |